Vanochtend stond ik vroeg (6 uur) op, buiten hing dichte mist. Ik had zin in deze dag, er zou vandaag van alles gebeuren. Maar toen hoorde ik het nieuws van de dood van Antonie Kamerling. Een mooi mens is niet meer. Ik kijk naar buiten, er hangt nog steeds een zeer dichte mist . . .
ja wat een gemis he... en zoals ik al ergens anders ook al als reactie gaf... wat moet die man gestreden hebben tegen zijn depressiviteit.
BeantwoordenVerwijderengroetjes
Anita
http://alle-mooie-dingen.blogspot.com
..................ZO ver van jezelf af zijn geraakt dat je zelfs je vrouw en en je kinderen achter laat....angstaanjagend.....wat en zonde....
BeantwoordenVerwijderenEr verschijnen her en der al wat mooie blogs over / voor Anthony en typte al eerder ... je moet wel heel diep hebben gezeten om de stap omhoog niet meer te kunnen zetten, wetende dat je je vrouw en kinderen gebroken achter zal laten. Zo triest, zo verdrietig en vooral zo eenzaam, wat een verlies ... hier zijn geen woorden voor!
BeantwoordenVerwijderenIk schrok er ook zo van, had dit bij hem eigenlijk niet verwacht al was het wel een denker! Heel verdrietig voor iedereen die hij achterlaat...
BeantwoordenVerwijderenIk schrok er zo van........
BeantwoordenVerwijderenLiefs en fijne dag
Wat erg he, als je zo in de knoop zit dat voor je gevoel dit de enige oplossing is. Dat zelfs je kinderen je niet van dit kunnen weerhouden.
BeantwoordenVerwijderenOp mijn werk werd er nogal lacherig om gedaan, maar ik had het er toch wel heel erg moeilijk mee. Zo verdrietig en onbegrijpbaar voor zijn naasten.
Liefs Sas
My husband told me about this. Very sad indeed.
BeantwoordenVerwijderenI hope his family will be alright.
Best wishes,
Natasha.