Elke ochtend, wanneer ik naar de winkel rijd, zie ik in de berm van De Weidenweg deze zonnebloem staan. Niet in het veld met de andere zonnebloemen, maar alleen, langs de kant van de weg, wachtend op het ochtendgloren.
Een herrinnering aan de zomer, die net voorbij lijkt te zijn. Als een poortwachter staat de zonnebloem fier overeind, haast alsof hij de herfst tegen kan houden.
Vanochtend heb ik deze foto genomen, omdat de eenvoud van een enkele zonnebloem mij ontroert en het tevens mij doet denken aan die voorbije zomertijd.
Vreemd dat ik net vandaag heb besloten de zonnenbloem te fotograveren, want bij thuiskomst stond hij daar niet meer, als van zijn taak ontheven was hij plots verdwenen.
De berm bleek gemaaid en zonder enkel gevoel van mededogen hebben de overijverige bermmaaiers de zonnebloem naar het verleden verplaatst.
Adieu sweet summer . . .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten